Hip-hop w USA
Hip-hop
powstał w początkach lat 70. XX wieku w ubogich dzielnicach wielkich
amerykańskich miast zamieszkiwanych przez czarnych. Bieda, bezrobocie i
przestępczość panujące na ulicach gett powodowały frustrację, poczucie
wykluczenia i sprzeciw wobec systemu i supremacji białych Amerykanów.
Na tym podłożu wyrastały postulaty i aspiracje czarnej młodzieży, która
stworzyła i rozpowszechniła kulturę hip-hop.
Można wymienić
następujące fazy rozwoju amerykańskiego rapu: wczesne proste utwory i
naiwne rymy, rymowane zapowiedzi i komentarze podczas dyskotek na
początku lat 80., gangsta rap pod koniec dekady i trwająca do chwili
obecnej wybujała komercja.
Po nawiązaniu przez hip-hop lat 80.
zeszłego wieku do poglądów Malcolma X, jego politycznym obliczem stała
się nacjonalistyczna wersja islamu połączona z wątkami
antykapitalistycznymi, bliskimi krytyce społecznej znanej z ideologii
radykalnej lewicy.
Po kilku latach dominacji rapu
polityczno-religijnego pojawił się inny nurt tej muzyki, tzw. gangsta
rap. Sprzeciw wobec aparatu represywnego państwa przeistoczył się w nim
w otwartą nienawiść do policji; etos człowieka z getta walczącego o
własną godność zastąpił wzorzec jednostki żyjącej poza prawem, a
zamiast postulatów przebudowy społeczeństwa pojawił się nacisk na
indywidualny sukces finansowy połączony z eksponowaniem jego
zewnętrznych atrybutów: kosztownej biżuterii, drogich samochodów i
towarzystwa luksusowych kobiet. Gangsta-rap związany był mocno z
subkulturą młodzieżowych gangów rywalizujących ze sobą o strefy wpływów
w czarnych gettach.
W następnych latach hip-hop stawał się coraz
bardziej popularny, otwierały się przed nim podwoje rozgłośni radiowych
i stacji telewizyjnych. Telewizja MTV, początkowo w ogóle niechętna
czarnym, wkrótce zaczęła puszczać ich muzykę, po czym stała się nawet
wzorem politycznej poprawności (political correctness). Rap w USA
przestał ograniczać się wyłącznie do czarnej publiczności, zaczął
zdobywać popularność również wśród innych grup etnicznych, zwłaszcza
tych dotkniętych społeczną marginalizacją – początkowo Latynosów,potem
także białych.
(źródło: http://www.pl.wikipedia.org)
Hip-hop
powstał w początkach lat 70. XX wieku w ubogich dzielnicach wielkich
amerykańskich miast zamieszkiwanych przez czarnych. Bieda, bezrobocie i
przestępczość panujące na ulicach gett powodowały frustrację, poczucie
wykluczenia i sprzeciw wobec systemu i supremacji białych Amerykanów.
Na tym podłożu wyrastały postulaty i aspiracje czarnej młodzieży, która
stworzyła i rozpowszechniła kulturę hip-hop.
Można wymienić
następujące fazy rozwoju amerykańskiego rapu: wczesne proste utwory i
naiwne rymy, rymowane zapowiedzi i komentarze podczas dyskotek na
początku lat 80., gangsta rap pod koniec dekady i trwająca do chwili
obecnej wybujała komercja.
Po nawiązaniu przez hip-hop lat 80.
zeszłego wieku do poglądów Malcolma X, jego politycznym obliczem stała
się nacjonalistyczna wersja islamu połączona z wątkami
antykapitalistycznymi, bliskimi krytyce społecznej znanej z ideologii
radykalnej lewicy.
Po kilku latach dominacji rapu
polityczno-religijnego pojawił się inny nurt tej muzyki, tzw. gangsta
rap. Sprzeciw wobec aparatu represywnego państwa przeistoczył się w nim
w otwartą nienawiść do policji; etos człowieka z getta walczącego o
własną godność zastąpił wzorzec jednostki żyjącej poza prawem, a
zamiast postulatów przebudowy społeczeństwa pojawił się nacisk na
indywidualny sukces finansowy połączony z eksponowaniem jego
zewnętrznych atrybutów: kosztownej biżuterii, drogich samochodów i
towarzystwa luksusowych kobiet. Gangsta-rap związany był mocno z
subkulturą młodzieżowych gangów rywalizujących ze sobą o strefy wpływów
w czarnych gettach.
W następnych latach hip-hop stawał się coraz
bardziej popularny, otwierały się przed nim podwoje rozgłośni radiowych
i stacji telewizyjnych. Telewizja MTV, początkowo w ogóle niechętna
czarnym, wkrótce zaczęła puszczać ich muzykę, po czym stała się nawet
wzorem politycznej poprawności (political correctness). Rap w USA
przestał ograniczać się wyłącznie do czarnej publiczności, zaczął
zdobywać popularność również wśród innych grup etnicznych, zwłaszcza
tych dotkniętych społeczną marginalizacją – początkowo Latynosów,potem
także białych.
(źródło: http://www.pl.wikipedia.org)